Ενώ το Παρίσι , οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Βραζιλία, η Αργεντινή και η Κίνα και πολλές άλλες χώρες έχουν αγκαλιάσει θερμά τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες, η Ευρώπη παραμένει πολύ πίσω από τον υπόλοιπο κόσμο.
Θα μπορούσε αυτό να αλλάξει; Νέοι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκουν τώρα να ξεκαθαρίσουν χρόνια εσωτερικά αδιέξοδα που θα μπορούσαν, θεωρητικά, να οδηγήσουν σε εκτεταμένη καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Αλλά ο αγώνας δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Θα μπορούσε αυτό να αλλάξει; Νέοι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκουν τώρα να ξεκαθαρίσουν χρόνια εσωτερικά αδιέξοδα που θα μπορούσαν, θεωρητικά, να οδηγήσουν σε εκτεταμένη καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Αλλά ο αγώνας δεν έχει ακόμη τελειώσει.
Η Μεγάλη συζήτηση της ΕΕ εχει ανησυχητικές τάσεις για την επίδραση των καλλιεργειών στην υγεία και το περιβάλλον και για τους πράσινους αγωνιστές, και από την άλλη ο αγρο-επιχειρηματικός κλάδος, ο οποίος υποστηρίζει ότι η Ευρώπη, με την αντίστασης σε μια τεχνολογία που ενισχύει τις αποδόσεις και τα αγροτικά εισοδήματα , είναι να χάσει τη θέση της στην πρώτη γραμμή της γεωργικής καινοτομίας.
Μόνο πέντε χώρες της ΕΕ καλλιεργούν Γενετικά Τροποποιημένα φυτά στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Τσεχική Δημοκρατία, τη Ρουμανία και Σλοβακία , και σε τέτοιες μικρές ποσότητες ώστε να αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 0,1 τοις εκατό της παγκόσμιας καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων από το περασμένο έτος, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία για την η Απόκτηση Αγρο-βιοτεχνολογικών εφαρμογών, η οποία παρακολουθεί τη βιομηχανία.
Η Κατακερματισμένη πολιτική της Ευρώπης, ποικίλα τοπία και οι μικρότερες παραδόσεις καλλιέργειας κλίμακας την έχουν καταστήσει λιγότερο συμβατή με τις μεγάλες τεχνικές καλλιέργειας στην Αμερική και την Κίνα. Μόνο ένας τύπος τροποποιημένης καλλιέργειας – αραβόσιτου ανθεκτικά στα ζιζανιοκτόνα – έχει εγκριθεί για καλλιέργεια από την ΕΕ, σε σύγκριση με 96 εμπορικές άδειες που χορηγούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1990, αν και η Ευρώπη δεν εισάγει περισσότερα από 30 εκατομμύρια τόνους γενετικά τροποποιημένων σπόρων, για τη διατροφή των ζώων κάθε χρόνια.
«Η Ευρώπη είναι διεστραμμένη αφου έχει καταδικάσει τον εαυτό της σε εισαγωγή καλλιεργειών που οι αγρότες της ,θα ήταν εφικτό να γίνει σε τοπικό επίπεδο και παρόλα αυτά αποφεύγονται για λόγους που δεν είναι επιστημονικά ορθοί» υποστηρίζει ο Brandon Mitchener, ένας εκπρόσωπος των Βρυξελλών για τη Monsanto, μια από τις αγροτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ προωθούν τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
Ελπίζοντας να βρουν μια διέξοδο από το αδιέξοδο, οι υπουργοί περιβάλλοντος της ΕΕ τον περασμένο μήνα ενέκριναν νέους κανόνες που θα επιτρέπουν σε μεμονωμένες χώρες να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με τα ΓΤ – στα πλαίσια της ηθικής και των αρχών ασφάλειας, ακόμη και όταν επιστημονικοί σύμβουλοι έκριναν ότι είναι ασφαλή.
Ο συμβιβασμός ήταν το αποτέλεσμα μιας διαμάχης, λέει ο Frederic Vincent, εκπρόσωπος υγείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: «Ο καθένας ήθελε να κλείσει τη συμφωνία για διαφορετικούς λόγους: Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είπε αρκετά και έμεινε στην επιστήμη, η Γαλλία, έμεινε επίσης στην επιστήμη,. Η Γερμανία ήταν ένα μείγμα και των δύο, χάρη στον πολύπλοκο συνασπισμό ».
Ο συμβιβασμός ήταν το αποτέλεσμα μιας διαμάχης, λέει ο Frederic Vincent, εκπρόσωπος υγείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: «Ο καθένας ήθελε να κλείσει τη συμφωνία για διαφορετικούς λόγους: Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είπε αρκετά και έμεινε στην επιστήμη, η Γαλλία, έμεινε επίσης στην επιστήμη,. Η Γερμανία ήταν ένα μείγμα και των δύο, χάρη στον πολύπλοκο συνασπισμό ».
Η Γενετική τεχνολογία στον κλάδο της τροποποίησης δεν ήταν πάντα τόσο αμφιλεγόμενη στην Ευρώπη. Ακόμα και η Γαλλία, τώρα ένας από τους πιο πιστούς αντιπάλους του, καλλιέργησε ΓΤ αραβόσιτου και οι μέσα της δεκαετίας του 2000 μέχρι που οι διαμαρτυρόμενοι οικολόγοι πίεσαν την κυβέρνηση σε απαγόρευση.
Ο Mitchener λέει ότι οι ρίζες της αποστροφής της Ευρώπης στην γενετική τροποποίηση βρίσκονται στη δεκαετία του 1990, χάρη σε δύο στοιχεία: τη δύναμη του κόμματος των Πρασίνων Οικολόγων στη Γερμανία, την κρίσιμη στιγμή, που η τεχνολογία αυτή ήταν από τις αναδυόμενες, και στη συνέχεια η φοβία για την ασθένεια των τρελών αγελάδων στη Βρετανία.
«Η Νόσος των τρελών αγελάδων προκάλεσε την απώλεια της εμπιστοσύνης του κοινού στην επιστήμη. Είχαμε τη βρετανική κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι το βόειο κρέας ήταν ασφαλές, ενώ η ΕΕ, δήλωνε το αντίθετο».
Σε αντίθεση με την αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), η οποία κατέχει μεγάλο σεβασμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίστοιχοι φορείς στην Ευρώπη συχνά αντιμετωπίζονται ως πιόνια της βιομηχανίας ή απλώς αγνοούνται, όπως προσθέτει ο Mitchener.
«Η τραγωδία της βιοτεχνολογίας στην Ευρώπη είναι ότι κανείς δεν ακούει την EFSA», λέει, αναφερόμενος στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, ένα επιστημονικό όργανο που έχει συσταθεί εν μέρει ως αντίδραση στη σύγχυση των τρελών αγελάδων η οποία έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
Σε αντίθεση με την αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), η οποία κατέχει μεγάλο σεβασμό στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντίστοιχοι φορείς στην Ευρώπη συχνά αντιμετωπίζονται ως πιόνια της βιομηχανίας ή απλώς αγνοούνται, όπως προσθέτει ο Mitchener.
«Η τραγωδία της βιοτεχνολογίας στην Ευρώπη είναι ότι κανείς δεν ακούει την EFSA», λέει, αναφερόμενος στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων, ένα επιστημονικό όργανο που έχει συσταθεί εν μέρει ως αντίδραση στη σύγχυση των τρελών αγελάδων η οποία έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν υπάρχει κίνδυνος από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η γενετική τροποποίηση δεν είναι εγγενώς πιο επικίνδυνη είτε για το περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία από ό, τι οποιαδήποτε άλλη μέθοδος μετάλλαξης των καλλιεργειών – είτε μέσω επιλεκτικής αναπαραγωγής ή φυσικά μέσα από την εξέλιξη.
Ακόμη και, για εκείνο το θέμα, από την μεγέθυνση της παραγωγής με ακτινοβολία, οι άνθρωποι το έχουν κάνει για δεκαετίες μέσα από τη διαδικασία της «mutagenesis»,( μεταλλαξιγένεση), ελπίζοντας να δημιουργήσουν μεταλλαγμένους σπόρους με χρήσιμες ιδιότητες. Περισσότεροι από 2.500 καλλιέργειες έχουν δημιουργηθεί με αυτό τον τρόπο, συμπεριλαμβανομένου ενός καλύτερης ποιότητας κριθάρι που χρησιμοποιείται στην Σκωτία και είναι ανθεκτικά στις ασθένειες.
«Στην πραγματικότητα, η ΓΜ είναι πραγματικά ασφαλέστερη από ό, τι οι περισσότερες μορφές της αναπαραγωγής, επειδή γνωρίζουμε ακριβώς ποια βλαστό -κύτταρα πρέπει να εμφυτεύονται και είναι πολύ λιγότερο τυχαία,» υποστηρίζει ο Huw Jones, ένας επιστήμονας ΓΜ στο Rothamsted Research στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αλλά η Greenpeace, ένα από τους πιο δυνητικούς αντιπάλους, απορρίπτοντας την ιδέα μιας επιστημονικής συναίνεσης για τα γενετικώς τροποποιημένα και την ασφάλεια που παρέχουν ως «μύθο».
Υποστηρίζει ότι η συνέχιση κενών στη γνώση για το χειρισμό των γονιδίων θα πρέπει να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου, ιδίως όταν η τεχνολογία προχωρά πέρα από τις μεταφορές ενός μόνο γονιδίου και σε πιο πολύπλοκα πειράματα. Απεικονίζει επίσης την τεχνολογία της ΓΜ ως ένα σύμβολο για όλα αυτά που είναι λάθος και σχετίζονταιμε τις σύγχρονες τεχνικές μαζικής εκτροφής.
«Οι γενετικώς τροποποιημένες καλλιέργειες που παρουσιάζονται ως λύση, αλλά είναι μέρος του προβλήματος. Είναι ένα προϊόν ενός ευρύτερου γεωργικού συστήματος που καταστρέφει το περιβάλλον μας. Θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη ομοιομορφία και ακόμη μεγαλύτερες οικονομίες κλίμακας, όταν αυτό που χρειαζόμαστε είναι μεγαλύτερη ποικιλομορφία », λέει ο Marco Contiero, διευθυντής γεωργικής πολιτικής της ΕΕ για την Greenpeace.
Αυτό συνάδει με τις γνωστές ανησυχίες σχετικά με τον τρόπο των ΓΤ καλλιεργειών στο εμπόριο. Κοστίζουν πολύ για τις αγροχημικές εταιρείες, όπως η Monsanto και η Bayer περίπου 200.000.000 δολάρια (140 εκατ. ευρώ) για να αναπτύξουν την απλούστερη μέθοδο γενετικώς τροποποιημένων σπόρων, η Greenpeace αναφέρει, και ότι προσπαθεί να μεγεθύνει το μερίδιο αγοράς της μέσω επιθετικού μάρκετινγκ και την μονοπωλιακή ιδιοκτησία των σπόρων που έχουν κάνει την Monsanto το μαύρο πρόβατο του πράσινου κινήματος.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι η νεόκοπων συμφωνία ΕΕ – πρόκειται να ξεκινήσει πριν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έως το τέλος του έτους – εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια.
Οι περιβαλλοντολόγοι όπως ο Jose Bove, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής των Πρασίνων, που έκανε απεργία πείνας το 2008 για να αναγκάσει την πρώτη ΓΜ απαγόρευση της Γαλλίας, διαμαρτύρονται ότι η συμφωνία θα δώσει σε εταιρείες βιοτεχνολογίας άμεσο ρόλο στην άσκηση πίεσης στις κυβερνήσεις, και απειλεί αρχές της ενιαίας αγοράς ότι δεν κάνει τίποτα για την προστασία της διασυνοριακής μόλυνσης από ΓΤ σπόρους που φυτεύτηκαν σε γειτονικές χώρες.
Οι περιβαλλοντολόγοι όπως ο Jose Bove, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής των Πρασίνων, που έκανε απεργία πείνας το 2008 για να αναγκάσει την πρώτη ΓΜ απαγόρευση της Γαλλίας, διαμαρτύρονται ότι η συμφωνία θα δώσει σε εταιρείες βιοτεχνολογίας άμεσο ρόλο στην άσκηση πίεσης στις κυβερνήσεις, και απειλεί αρχές της ενιαίας αγοράς ότι δεν κάνει τίποτα για την προστασία της διασυνοριακής μόλυνσης από ΓΤ σπόρους που φυτεύτηκαν σε γειτονικές χώρες.
Με την ΕΕ εξακολουθεί να μελετα προσεκτικά τα αποτελέσματα από τις ευρω-εκλογές του Μαΐου, δεν είναι σαφές πώς η επικείμενη πολιτική μάχη θα τελειώσει. Ακόμη και αν η οδηγία ΓΜ ισχύσει, οι εθνικές κυβερνήσεις θα αντιμετωπίσουν την οργή των περιβαλλοντικών αγωνιστών επιτρέποντας μεγάλης κλίμακας καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων;
«Είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε οργανισμούς που δεν έχουν δημιουργηθεί σε όλη την ιστορία», λέει ο Contiero. «Δεν είμαστε αντίθετοι στην ΓΜ, κατ “αρχήν, αλλά αυτή η τεχνολογία είναι μόλις 20 ετών. Για το λόγο αυτό, πρέπει να είμαστε απόλυτα προσεκτικοί.»
Μετάφραση-Απόδοση: Αναστασία Καρδιανού
Αποκλειστικά για το HellasForce
Αποκλειστικά για το HellasForce
ΠΗΓΗ: hellasforce
0 σχόλια