Σε συνέντευξή του στο CNN προτρέπει την Δύση να αντιμετωπίσει δραστικά την Ρωσία με την προϋπόθεση πως η Δυτική Ουκρανία θα αντισταθεί στην επιθυμία απόσχισης περιοχών. Σε περίπτωση έναρξης διαδικασίας ενσωμάτωσης κι άλλων εδαφών στην Ρωσία, οι παγκοσμιοποιητές δεν θα μπορούν να παρέμβουν, καθώς υπάρχει έντονο ρωσικό και ρωσόφιλο στοιχείο που επιθυμεί την απόσχιση από την σημερινή ουκρανική κυβέρνηση. Ζητάει λοιπόν να βοηθηθεί το Κίεβο αρχικά με όπλα, ενώ κάνει λόγο για διεθνή πρόκληση στο συγκεκριμένο θέμα.
Στην Ευρασία παίζεται αυτή την στιγμή «σκληρό πόκερ» με την Μόσχα να κερδίζει κατά κράτος, ειδικά όταν η Ευρώπη χωρίς το φυσικό αέριο της Ρωσίας έχει τελειώσει. Ο Μπρεζίνσκι και γενικά το παγκοσμιοποιητικό στρατόπεδο κατανοούν την συγκεκριμένη πραγματικότητα. Γνωρίζουν ότι παρά το σχέδιο τους για έμμεση μόνο εμπλοκή των δυτικών δυνάμεων, αφού εμπρός στην κοινή γνώμη το παίζουν ειρηνιστές, αργά ή γρήγορα θα πρέπει να συγκρουστούν με την «Αρκούδα», η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με… κυρώσεις, ούτε με προβοκάτσιες τύπου Blackwater ή επισκέψεων του διευθυντή της CIA στο Κίεβο. Ειδάλλως η σημαντική για τον έλεγχο του πλανήτη Ευρασία θα ελέγχεται εσαεί από την Ρωσία.
Οι Ρώσοι μάλιστα μέχρι στιγμής δεν χρειάστηκε να παρέμβουν ουσιαστικά στις περιοχές ενδιαφέροντός τους, μιας και η αποτελεσματικότητα των ρωσόφιλων δυνάμεων αυτοάμυνας ή ακόμα η αυτομόληση των ουκρανικών δυνάμεων ασφαλείας και στρατού δεν το κατέστησαν αναγκαίο.
Ωστόσο η αντιμετώπιση της Ρωσίας μόνο στην, κομβικής σημασίας για την Ευρασία, Ουκρανία θα αποτύχει παταγωδώς, καθότι, όπως έχουμε αναφέρει, εκεί οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις είναι θεωρητικά ανίκητες. Γι’ αυτό Μπρεζίνσκι και σία σίγουρα σκέφτονται πως ένα τέτοιο σενάριο απαιτεί το άνοιγμα κι άλλων μετώπων από την Μαύρη Θάλασσα έως την Μέση Ανατολή, προκειμένου οι Ρώσοι να αναγκαστούν εκ των πραγμάτων να κατεβάσουν δυνάμεις προς τα κάτω, όπου θεωρούνται πιο αντιμετωπίσιμοι.
Τέλος ο Μπρεζίνσκι διαβλέπει και κάτι ακόμα: Την παρακμή των Η.Π.Α., τις οποίες στα βιβλία του αναδείκνυε ως την απόλυτη υπερδύναμη, τονίζοντας παράλληλα την σημασία της ευρασιατικής επικράτειας σε αυτή την κατεύθυνση. Ειδικά τώρα που Ρωσία τα βρίσκει σε γεωοικονομικό επίπεδο με την Κίνα, με την οποία την συνεννόηση επιθυμούσε διακαώς ο έτερος εκπρόσωπος της παγκοσκιοποιητικής λογικής, Χένρι Κίσινγκερ, φοβούμενος προφανώς την σημερινή κατάληξη.
Πολλά θα κριθούν λοιπόν από τις σχέσεις Ρωσίας και Κίνας αλλά και κατά πόσο είναι διατεθειμένοι οι Δυτικοί να τραβήξουν το σκοινί, αναγκάζοντας την Ρωσία να επέμβει πρώτη για να προλάβει καταστάσεις, όπως συνήθως πράττει στην στρατιωτική ιστορία.
Πάντως η εποχής της υποκρισίας σε σχέση με τις δήθεν «δημοκρατικές-ειρηνικές» παρεμβάσεις Η.Π.Α. και συμμάχων τελειώνει ανεπιστρεπτί. Ή θα αντιμετωπίσουν στα ίσια την Ρωσία ή θα περιοριστούν στην Ευρώ-ατλαντική ένωση, αφήνοντας Μόσχα, συμμάχους και Πεκίνο να μοιράσουν τα κουκιά στον υπόλοιπο κόσμο.
0 σχόλια