Όπως αναφέρουν οι δημιουργοί τους στην ιστοσελίδα τους, «όταν ένα αρπακτικό εισάγεται σε ένα οικοσύστημα, το σύστημα προσαρμόζεται σε αυτό. Τα πουλιά τείνουν να αποφεύγουν τους κυνηγότοπους των αρπακτικών πτηνών, με τους αριθμούς τους να πέφτουν κατά 50% και παραπάνω, ανάλογα με την τοποθεσία και το περιβάλλον.
Επειδή τα Robirds ενεργοποιούν το ένστικτο των πτηνών, δεν υπάρχει περίπτωση εξοικείωσης (με τον χώρο) μακροπρόθεσμα. Δεν υπάρχουν άλλα διαθέσιμα μέσα διαθέσιμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος των πτηνών που να έχουν τόσο υψηλά επίπεδα επιτυχίας όπως το Robird».
Το «γεράκι» (Falcon- μήκους 58 εκατοστών, ανοίγματος φτερών 120 εκατοστών και μέγιστης ταχύτητας 80 χλμ/ ώρα) χρησιμοποιείται για εκδίωξη πουλιών μέχρι τριών κιλών, ενώ ο «αετός» (Eagle- διπλάσιο μήκος από αυτό του γερακιού και άνοιγμα φτερών μέχρι 220 εκατοστά) μπορεί να τρομάξει (ή και να κυνηγήσει, εάν πρόκειται για ιδιαίτερα επίμονο εισβολέα) κάθε πουλί.
Όπως αναφέρουν οι δημιουργοί τους, τα Robirds είναι το ίδιο εκφοβιστικά για τα άλλα πουλιά όσο τα πραγματικά πτηνά- ωστόσο, επισημαίνουν ότι πριν την «ανάπτυξη» ενός Robird σε μια περιοχή γίνεται μελέτη και παρουσιάζεται η καλύτερη δυνατή λύση για την εκάστοτε περίπτωση.
Τα ρομποτικά πουλιά - «σκιάχτρα» είναι τηλεκατευθυνόμενα και χαρακτηρίζονται από υψηλού επιπέδου ρεαλισμό, καθώς χτυπούν τα φτερά τους για να πετούν με τρόπο πολύ παρεμφερή σε αυτόν των πραγματικών. Στόχος, όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του Gizmag, είναι να καταστούν αυτόνομα.
Σύμφωνα με τον Independent, επί της παρούσης βρίσκονται σε εξέλιξη δοκιμές των Robirds στην Ολλανδία.
naftemporiki.gr
0 σχόλια