Έτσι ή αλλιώς ή αλλιώτικα, στο εμφυτεύσιμο τσιπάκι καταλήγουμε... Η τεχνολογία δουλεύει πυρετωδώς, επενδύοντας είτε ιδιωτικά (βλ. Μεγάλος Αδελφός, Μεγάλος Γονιός: Βραχιόλι για την παρακολούθηση των παιδιών λανσάρει η LG), είτε δημόσια κεφάλαια για να βρει τον "τέλειο" τρόπο και τις άπειρες δικαιολογίες για να οδηγήσει τους λαούς στην εμφύτευση. Ο"έχων ώτα ακούειν ακουέτω".
www.naftemporiki.gr Η χρήση ηλεκτρονικών φορητών συσκευών έχει εξαπλωθεί ταχύτατα σε όλο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια, και μαζί της και ο «πονοκέφαλος» των κωδικών που απαιτούνται για το ξεκλείδωμα αυτών. Εάν σε αυτό προστεθεί και η ανάγκη να θυμάται κανείς κωδικούς για λογαριασμούς τράπεζας, κάρτες, email κ.ο.κ, τότε γίνεται εύκολα κατανοητό ότι κάποιες φορές ο συγκεκριμένος φόρτος είναι μεγάλος- και προς την κατεύθυνση της ελάφρυνσής του προσανατολίζεται η έρευνα του Φρανκ Στατζάνο, ερευνητή του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, ο Στατζάνο θεωρεί ότι ο καθένας χρειάζεται μία ηλεκτρονική «αύρα»: ένα πεδίο το οποίο θα εκτείνεται σε ακτίνα ενός μέτρου περίπου από το σώμα και που θα παράγεται με τρόπο αντίστοιχο του σήματος Wi-Fi. Εντός αυτής της «αύρας» οι συσκευές του χρήστη θα «αντιλαμβάνονται» ότι ο ίδιος βρίσκεται κοντά και ως εκ τούτου θα λειτουργούν κανονικά, «ξεκλειδώνοντας» εντός της συγκεκριμένης ζώνης. Μία τέτοια «αύρα» θα μπορούσε να λειτουργεί και με άλλα συστήματα, όπως συσκευές για το αυτόματο ξεκλείδωμα αυτοκινήτων.
Συσκευή που θα «θυμάται»
Ο Στατζάνο σχεδιάζει μία συσκευή η οποία θα λειτουργεί σε αυτό το πλαίσιο: θα «θυμάται» χιλιάδες login names και κωδικούς. Το «pico» (από τον ιταλό φιλόσοφο Τζιοβάνι Πίκο ντελα Μιραντόλα, διάσημο για την δυνατή του μνήμη) θα αλληλεπιδρά αυτόματα με ιστοσελίδες τραπεζών, σινεμά, θεάτρων, σιδηροδρόμων κ.α.- απλά θα χρειάζεται ο χρήστης να κρατήσει τη συσκευή κοντά στην οθόνη για να αποκτήσει πρόσβαση στον λογαριασμό του. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, η συσκευή (και ο λογαριασμός) θα «κλειδώνουν» όταν απομακρύνεται ο κάτοχος και η «αύρα» του.
«Οι κωδικοί σήμερα είναι καταστροφή» αναφέρει ο Στατζάνο. «Πρέπει να θυμάσαι δεκάδες. Και πρέπει να είναι με κεφαλαία και μικρά, και να περιλαμβάνουν αριθμούς, και να μην είναι κανονικές λέξεις που βρίσκει κανείς σε λεξικό- και δεν μπορείς να τους γράψεις κάπου, και επιπρόσθετα πρέπει και να τους αλλάζεις κάθε δύο μήνες. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να μη χρειάζεται να τους θυμόμαστε συνέχεια».
Το pico είναι απάντηση, όπως υποστηρίζει, καθώς θα μπορεί να αποθηκεύει πολλούς κωδικούς και ονόματα, και η «αύρα» του θα έχει ως αποτέλεσμα την ασφαλή λειτουργία. Αξίζει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τον Guardian, ο Στατζάνο έχει λάβει χρηματοδότηση ύψους ενός εκατ. λιρών από την Ε.Ε. για την ανάπτυξη ενός τέτοιο συστήματος. «Το pico ξεκλειδώνεται μόνο όταν βρίσκεται μέσα σε μία αύρα ασφαλείας γύρω σας. Η αύρα αυτή δημιουργείται από μικρότερες συσκευές που θα έχετε πάνω σας και είναι μάλλον απίθανο να βγάλετε, όπως τα γυαλιά, το ρολόι ή τα παπούτσια σας. Θα μπορούσαν να είναι στα ρούχα ή τα κοσμήματά σας, ή ακόμα και να έχουν τη μορφή υποδόριου εμφυτεύματος. Αποκαλούμε αυτές τις συσκευές ʽαδέλφια του picoʼ, και θα έχετε έναν αριθμό εξ αυτών πάνω σας. Μόνο όταν είναι πολλές παρούσες θα μπορεί να παραχθεί η αύρα, έτσι ώστε τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας, ή η συσκευή pico σας να νιώθουν ʽάνεταʼ και να παραμένουν ξεκλείδωτα» σημειώνει.
Η «αντικατάσταση» της χρήσης κωδικών ως μέτρου ασφαλείας αποτελεί αντικείμενο ερευνών παγκοσμίως, και πολλοί ερευνητές επικεντρώνονται σε βιομετρικά συστήματα, τα οποία ωστόσο ο Στατζάνο θεωρεί επισφαλή: «θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε μία φωτογραφία του ματιού κάποιου για να ξεγελάσετε έναν σαρωτή αμφιβληστροειδούς, ή να χρησιμοποιήσετε ένα αντίγραφο δακτυλικού αποτυπώματος». Κατά τον ίδιο, το pico δεν θα είχε τέτοια προβλήματα- ωστόσο αναγνωρίζει ότι χρειάζεται ακόμα να γίνει πολλή δουλειά. «Οι ιστοσελίδες, για παράδειγμα, θα έπρεπε να σχεδιαστούν σε formats που αναγνωρίζουν σήματα από ένα pico, για παράδειγμα. Ωστόσο, συνεργαζόμαστε με μεγάλους παρόχους για αυτό το ζήτημα».
id-ont.blogspot
.naftemporiki
0 σχόλια