Για χιλιάδες χρόνια η αγροτική παραγωγή, βασιζόταν στους αγρότες οι οποίοι διάλεγαν, φύτευαν και αναπαρήγαγαν ποικιλίες σπόρων.
Τα τελευταία χρόνια όμως, αγροχημικές πολυεθνικές εταιρίες πιέζουν τις κυβερνήσεις παγκοσμίως, να υιοθετήσουν τη βιομηχανοποιημένη μονοκαλλιέργεια.
Οι αγρότες αναγκάζονται, να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές πρακτικές καλλιέργειας και αποθήκευσης σπόρων και να αγοράσουν γενετικά τροποποιημένους σπόρους, με αποτέλεσμα να γίνονται δέσμιοι των πολυεθνικών και να μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία των καταναλωτών.
Δέκα αγροχημικές εταιρίες σήμερα, ελέγχουν το 73% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων και το 93% των ποικιλιών των σπόρων έχουν εξαφανιστεί.
Στην Ελλάδα, έχουμε χάσει σχεδόν το 97% των παραδοσιακών ποικιλιών των λαχανικών μας, μέσα στα τελευταία 50 χρόνια. Η κυριαρχία τους έχει αποδεκατίσει τη βιώσιμη γεωργία και έχει καταστρέψει την ποικιλότητα των καλλιεργειών, καθιστώντας τες ευάλωτες σε ασθένειες, που θα μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο την διατροφική αλυσίδα.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ δεν υπάρχει διασφάλιση σχετικά με την αύξηση της παραγωγής και των εισοδημάτων των αγροτών, αντιθέτως η συνεργασία με τις εν λόγω πολυεθνικές, έχει οδηγήσει πολλούς αγρότες στην πτώχευση και στην συνέχεια στην αυτοκτονία (βλέπε Ινδία), προκειμένου να γλιτώσουν από τα χρέη τους, καθώς οι αγρότες υπογράφουν συμβόλαια, με βάση τα οποία, καλούνται να χρησιμοποιήσουν τους σπόρους μία μόνο φορά, εφόσον ο σπόρος που προκύπτει από την πρώτη σπορά, θεωρείται και πάλι ιδιοκτησία της πολυεθνικής, όπως και ο σπόρος ενός φυτού, που έχει γίνει χρήση του λιπάσματός της.
Η επιστήμη από την άλλη μεριά, υπηρετώντας πιστά τις πολυεθνικές, δεν κατοχυρώνει τις επιπτώσεις της χρήσης των μονοκαλλιεργειών στην προστασία των αγρών, καθώς και των γενετικά μεταλλαγμένων προϊόντων στην ανθρώπινη υγεία, έτσι ώστε να τίθενται όρια στην δράση των πολυεθνικών.
Σύμφωνα τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, έχουν χαθεί πάνω από τα τρία τέταρτα τα παραδοσιακών καλλιεργειών εξαιτίας των μονοκαλλιεργειών, που έχουν επιβάλλει οι πολυεθνικές.
Μια από αυτές τις πολυεθνικές, είναι και η εταιρεία Monsanto, η οποία κατοχυρώνει και ανανεώνει διαρκώς τις ήδη κατοχυρωμένες πατέντες γενετικά τροποποιημένων σπόρων, που εμφανίζουν φυσική αντίσταση σε ιούς και ζιζανιοκτόνα, αξιώνοντας, παράλληλα, την αποζημίωση της οποτεδήποτε γίνεται χρήση της τεχνολογίας της.
Η Monsanto έχει καταδικαστεί σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, η Βραζιλία για δημοσιοποίηση ψευδών επιστημονικών ισχυρισμών, που επιβεβαιώνουν πως η χρήση των μεταλλαγμένων είναι απόλυτα ασφαλής, με στόχο να παραπληροφορήσουν την κοινή γνώμη.
Έχει αποκαλυφθεί μάλιστα, στο παρελθόν, ότι είχε «πληρώσει» επιστήμονες προκειμένου να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα ερευνών σχετικά με τα μεταλλαγμένα προϊόντα.
Σύμφωνα με την Press Project.gr: Τον Ιανουάριο του 2005, η Monsanto αναγκάστηκε να πληρώσει πρόστιμο 1,5 εκατ. $ στην αμερικανική κυβέρνηση, για δωροδοκία προς αξιωματούχους της Ινδονησίας, που αποσκοπούσε στην αποφυγή ελέγχων σε νέες γενετικά μεταλλαγμένες καλλιέργειες βαμβακιού. Η Monsanto παραδέχτηκε ακόμη, ότι είχε πληρώσει πάνω από 700.000 $ για δωροδοκίες, προς διάφορους αξιωματούχους της Ινδονησίας, μεταξύ του 1997 και του 2002, που προέρχονταν από τις πωλήσεις των εντομοκτόνων της στην Ινδονησία, πωλήσεις για τις οποίες είχε δώσει αλλοιωμένα στοιχεία.
Τον Ιούνιο του 2005, γερμανικό δικαστήριο διέταξε τη Monsanto να αποκαλύψει δημόσια έκθεση 1000 σελίδων, η οποία αφορούσε εργαστηριακές έρευνες σε αρουραίους που είχαν καταναλώσει μεταλλαγμένο καλαμπόκι και επιβεβαίωνε ανησυχίες για τις επιπτώσεις του στην υγεία των τρωκτικών. Η Monsanto προσπάθησε σθεναρά να αποφύγει τη δημοσίευσή της.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, τον περασμένο μήνα, υπόγραψε διάταξη, σύμφωνα με την όποια ορίζεται πως δεν μπορεί να απαγορευτεί καμία γενετικά τροποποιημένη καλλιέργεια από τα ομοσπονδιακά δικαστήρια, ακόμη και αν υπάρχουν ενδείξεις, ότι αυτή είναι επιβλαβής για τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Η ψήφιση της διάταξης, γνωστής πλέον ως Νόμος Προστασίας της Monsanto (Monsanto Protection Law), προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς κατοχυρώνει νομική ασυλία στους φορείς βιοτεχνολογίας , που πειραματίζονται με γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.
Παράλληλα τα νομικά παράθυρα στο σχέδιο νόμου της Ευρωπαικής Ένωσης για τα μεταλλαγμένα όπως: «τα κράτη-μέλη δεν επιτρέπεται να απαγορεύουν την ελεύθερη κυκλοφορία του μεταλλαγμένου παρά μόνον υπό τους όρους που προβλέπει η νομοθεσία της Ε.Ε.», μειώνουν τις δυνατότητες των κρατών-μελών να επιβάλουν περιορισμούς στην καλλιέργεια.
Η Ευρωπαική Ένωση, παρά τις πιέσεις από την πλευρά των οικολογικών οργανώσεων, όπως η Greenpeace, ολιγωρεί να συμπληρώσει το σχέδιο νόμου , έτσι ώστε να δίνει στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης το νομικό συμπαγές δικαίωμα να απαγορεύσουν στα εδάφη τους την καλλιέργεια των μεταλλαγμένων.
Εν τω μεταξύ, ο επίτροπος Υγείας Tonio Borg, πρόσφατα ανακοίνωσε στο Λουξεμβούργο, ότι αναμένεται σύντομα να επιτραπεί η καλλιέργεια στην Ε.Ε. ενός νέου γενετικά τροποποιημένου αραβόσιτου.
Όλοι καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως πρόκειται για ένα γενικότερο πλάνο , που προωθεί την ιδιωτικοποίηση της παραγωγής της γης , σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να ελέγχεται η διατροφική αλυσίδα των ανθρώπων, των λαών, από τα οικονομικά και πολιτικά ολιγοπώλια. Δεν είναι δύσκολο μετά, να φανταστεί κανείς, πως θα προκύπτουν οι σύγχρονοι πόλεμοι.
Η αντίσταση στη διαστροφή της διατροφής του ανθρώπου, αποτελεί υποχρέωση όλων, όσων θεωρούμε τους εαυτούς μας ενεργούς πολίτες αυτού εδώ του κόσμου…
0 σχόλια