Είναι εμφανές ότι η μέχρι τώρα αντίδραση της Δύσης έναντι της ρωσικής πολιτικής στην Ουκρανία, ελάχιστα έχει επηρεάσει την αποφασιστικότητα του Κρεμλίνου.
Η διχασμένη Δύση, με την ΕΕ να πρωτοστατεί, λόγω της ενεργειακής της εξάρτησης, αλλά και της οικονομικής διαπλοκής της με τη Ρωσία, δεν φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να υποχρεώσει τη Ρωσία να την πάρει στα σοβαρά.
Και όμως η λύση είναι απλή. Η ρωσική οικονομία εξαρτάται, σχεδόν αποκλειστικά, από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου. Όλος ο πλούτος της Ρωσίας είναι οι υδρογονάνθρακες. Αυτή τη στιγμή η εξόρυξη των υδρογονανθράκων στη Ρωσία είναι ακριβή, υποχρεώνοντας τη χώρα να επιζητεί τιμές πώλησης του πετρελαίου, άνω των 117 δολαρίων το βαρέλι. Αν η τιμή του πετρελαίου υποχωρούσε στα 60 δολάρια του βαρέλι, τόσο η Ευρώπη, όσο και η Ινδία και η Κίνα θα ωφελούντο και η Ρωσία θα βρισκόταν αντιμέτωπη με μια οικονομική καταστροφή, ανάλογη με αυτή που οδήγησε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Ινδία και Κίνα είναι απίθανο να πειστούν από τις ΗΠΑ να συμμετάσχουν σε ένα σύστημα οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Το φτηνό πετρέλαιο όμως θα ήταν το καλύτερο δέλεαρ για να τις υποχρεώσει, προασπίζοντας τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα, να σταθούν στο πλευρό της Δύσης.
Πως όμως μπορεί να μειωθεί η τιμή του πετρελαίου, όταν ο όγκος των αποθεμάτων ελέγχεται από τον ΟΠΕΚ, ο οποίος εδώ και 40 χρόνια κρατά την παραγωγή του καθηλωμένη στα ίδια επίπεδα; Η απάντηση είναι η προώθηση του φτηνού αμερικανικού φυσικού αερίου και η επιβολή αυτού και των παραγώγων του ως βασικού καυσίμου, ακόμα και στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Το σχέδιο αυτό θα χρειαστεί μερικά χρόνια για να αποδώσει και δεν θα έχει άμεση επίδραση στη ρωσική οικονομία. Μήπως όμως έχουν άμεση επίδραση οι επιβαλλόμενες αυτή τη στιγμή κυρώσεις; Μεσοπρόθεσμα όμως θα έχει καταλυτικές επιπτώσεις έναντι της Ρωσίας, επιτυγχάνοντας παράλληλα και τηνενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης, αλλά και την αποτροπή επίδοξων αγοραστών των ρωσικών υδρογονανθράκων, όπως η Ινδία και Κίνα, που αποτελούν εν δυνάμει υποψήφιους πελάτες της Μόσχας, λόγω κόστους.
Το πετρέλαιο σταδιακά χάνει τη θέση του στο παγκόσμιο σύστημα ισχύος και οι χώρες που βασίζονται στην υψηλή τιμή πώλησής του, για να στηρίξουν τους εθνικούς τους προϋπολογισμούς θα χρειαστεί να αλλάξουν, εκ θεμελίων, τις γεωπολιτικές τους φιλοδοξίες.
0 σχόλια