(The Temple Institute) απονεμήθηκε από το Ισραηλινό Υπουργείο Παιδείας το "Βραβείο του Ιουδαϊκού Πολιτισμού". Ηαπονομή έγινε στις 23 Οκτωβρίου 2008, στο Yad Sarah House στην Ιερουσαλήμ.
Ο ραββίνος Yisrael Ariel (φώτο- πρώην αλεξιπτωτιστής του πολέμου "των 6 ημερών") ίδρυσε το Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Οικοδόμηση του Ναού,
(Institute for Research and Building the Temple) πιο γνωστό ως τοΙνστιτούτο του Ναού (Temple Institute), περίπου πριν από 20 χρόνια.
Το Ινστιτούτο έχει ήδη κατασκευάσει με γνήσια υλικά (όπως αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη) αυθεντικά αντικείμενα για την λειτουργία του τρίτου Ναού.
Ο πόθος για τον τρίτο Ναό...
Επί αιώνες οι Ιουδαίοι δεν έπαψαν να θυμούνται και να θρηνούν για την καταστροφή του Ναού, μέσα από παραδόσεις όπως το σπάσιμο ενός ποτηριού στους γάμους, ή αφήνοντας ένα τμήμα άβαφτο απέναντι από την είσοδο των σπιτιών, με κάθε ένα από αυτά να συμβολίζει ότι τίποτα δεν μπορεί να είναι τέλειο η ολόκληρο χωρίς το Ναό.
Ο Ναός αρχικά χτίστηκε από τον βασιλιά Σολομώντα περίπου το 950 π.Χ και καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους το 586 π. Χ., ενώ ξανακτίστηκε περίπου 70 χρόνια μετά, για να ισοπεδωθεί από τους Ρωμαίους το
Ο μελετητής του Ταλμούδ (μία εξω-βιβλική συλλογή εβραϊκών κειμένων, προϊόν του μεσαιωνικού Ιουδαϊσμού, που αποτελεί τη συνέχεια της ιουδαϊκής Βίβλου και περιλαμβάνει όχι μόνο κείμενα που αφορούν την ερμηνεία του μωσαϊκού Νόμου αλλά και ποικίλο άλλο υλικό, νομικό, θεολογικό, ηθικό, επιστημονικό, ιστορικό, λαογραφικό κ.λπ. έχοντας έτσι και εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα), Rabbi Yohanan, έγραψε: «όσο ο Ναός είναι ισοπεδωμένος, δεν επιτρέπεται σε κάποιον να γεμίζει το στόμα του με γέλιο. Και αυτό επειδή το εδάφιο [Ψαλμοί 126] λέει, ‘τότε τα στόματά μας θα γεμιστούν από γέλιο’ και δεν λέει ‘τώρα τα στόματά μας θα γεμιστούν από γέλιο (χαρά)’ Και πότε είναι το ‘τότε’; Όταν ξαναχτιστεί ο Ναός».
Με άλλα λόγια «η Ιουδαϊκή ζωή χωρίς το Ναό είναι «σαν το ψάρι έξω από το νερό», λέει ο Rabbi Chaim Richman (φωτο) διευθυντής του διεθνούς τμήματος του Temple Institute.
Συγγραφέας 10 βιβλίων για το Ναό, ο Richman προσθέτει: «αναλογίζεστε ότι 202 από τις 613 εντολές πρέπει να έχουν το Ναό για να εκτελεστούν; Χωρίς το Ναό, ο Ιουδαϊσμός είναι σαν ένας σκελετός, μπροστά σε αυτό που θα έπρεπε να είναι».
Για το σκοπό αυτό το Ινστιτούτο του Ναού ιδρύθηκε το 1987, με αποκλειστικό σκοπό να ξανακτιστεί ο Ναός. Το Ινστιτούτο του Ναού το επισκέπτονται 100.000 επισκέπτες για να ενημερωθούν για τον 1ο και το 2ο Ναό, και για τις προετοιμασίες για τον 3ο .
Το ινστιτούτο στην παρούσα φάση ασχολείται με την εκπαίδευση, την έρευνα και την κατασκευή σκευών για χρήση στο πολυπόθητο Ναό.
Ο Richman αφηγείται μια ιστορία σχετικά με τον ιδρυτή του Ινστιτούτου του Ναού, Rabbi Yisrael Ariel,αλεξιπτωτιστή που συνέδραμε στην απελευθέρωση της παλαιάς πόλης, συμπεριλαμβανομένου του όρους του Ναού (Temple Mount) το 1967. (Στην φωτογραφία ο Yisrael Ariel βρίσκεται αριστερά, με το όπλο).
Κάποιος Ιορδανός Μουσουλμάνος ξεναγός οδηγούσε τους στρατιώτες γύρω από το όρος του Ναού εξηγώντας σε ποια θέση βρισκόταν ο Ναός και κάποιες διατάξεις του, όπως η επτάφωτη λυχνία και το θυσιαστήριο. Όταν ρωτήθηκε γιατί ήταν τόσο πρόθυμος να εξηγήσει, ο ξεναγός απάντησε: «έχουμε μια παράδοση ότι κάποια μέρα οι Ιουδαίοι θα κέρδιζαν τον πόλεμο και θα ξανάκτιζαν το Ναό. Αυτή είναι η δική μου συνεισφορά. Θεωρήστε ότι ξεκινάτε αύριο».
Παρόλο που οι εργαζόμενοι του Ινστιτούτου του Ναού έχουν αποκαλεστεί «τρελοί», «ζηλωτές» και «ρατσιστές»από κάποιους, ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσιολογικό για την Ιουδαίο πιστό από το να κάνει προετοιμασίες για τον τρίτο Ναό.
«Η σφραγίδα του τρίτου Ναού είναι η απαράμιλλη ειρήνη και αρμονία», λέει ο Richman. «Πιστεύω ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας Ιουδαίος είναι να έχει την εντιμότητα να πιστεύει και να κάνει ότι μπορεί με σκοπό να κτιστεί ο Ναός».
Σύμφωνα με το Richman το πρώτο στη διαδικασία είναι η ψυχική αναζήτηση. «Η απάντηση είναι η επιστροφή στις πνευματικές μας ρίζες. Αυτή η ενέργεια καταλήγει στο κτίσιμο του Ιερού Ναού. Είναι το όχημα που κτίζει την διαλλαγή του Θεού με τον άνθρωπο.»
Για να επιτευχθεί αυτό, το Ινστιτούτο του Ναού σκοπεύει να αναζωπυρώσει τη φλόγα του Ιερού Ναού στις καρδιές των ανθρώπων με ποικίλες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες. Σε αυτήν την κατεύθυνση το Ινστιτούτο επενδύει περίπου $500,000 το χρόνο σε εκδόσεις, περιηγήσεις και σεμινάρια καθώς και στη συντήρηση της ιστοσελίδας του.
Για να επιτευχθεί αυτό, το Ινστιτούτο του Ναού σκοπεύει να αναζωπυρώσει τη φλόγα του Ιερού Ναού στις καρδιές των ανθρώπων με ποικίλες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες. Σε αυτήν την κατεύθυνση το Ινστιτούτο επενδύει περίπου $500,000 το χρόνο σε εκδόσεις, περιηγήσεις και σεμινάρια καθώς και στη συντήρηση της ιστοσελίδας του.
Το πώς ακριβώς θα συμβεί αυτό, είναι ένα σημείο διαφωνίας.
Σύμφωνα με το διευθυντή του Ινστιτούτου του Ναού, Yehuda Glick, (φωτο) πολλοί ευσεβείς Ιουδαίοι πιστεύουν ότι ο Ναός «θα έρθει από τον ουρανό». Επιμένει ότι ένας θρύλος σαν και αυτόν δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα, παρότι δεν υπάρχει καμιά Ιουδαϊκή πηγή που να στηρίζει αυτήν την ιδέα.
«Πρέπει να καταλάβουμε ότι ‘ουράνια’ δεν σημαίνει απόκρυφη, υπερφυσική μαγεία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου των έξι ημερών, ο Λαός του Ισραήλ αντιμετώπιζε μια μεγάλη καταστροφή και στα ανθρώπινα μάτια δεν είχαμε καμία ελπίδα – θα εξοντωνόμασταν. Σε έξι ημέρες νικήσαμε τους εχθρούς μας σε όλα τα μέτωπα και επανενώσαμε το Κράτος του Ισραήλ. Αυτό δεν είναι καθόλου μικρότερο θαύμα», λέει ο Glick.
«Το ίδιο και όταν κοιτάζουμε πίσω στο 1938 [πριν το ολοκαύτωμα] και βλέπουμε ότι ήμασταν σχεδόν εξοντωμένοι,» συνεχίζει. «Ποιος θα είχε πιστέψει ότι ήμασταν μόλις 10 χρόνια πριν από το να δούμε τα λόγια των προφητών να βγαίνουν από το Βιβλίο και να υλοποιούνται [η εγκαθίδρυση του κράτους του Ισραήλ].
Πιστεύουμε απόλυτα ότι κάνουμε αυτό που υποχρεούμαστε. Εκείνος έχει τους τρόπους Του να μας εκπλήσσει. Αλλά αυτό πρέπει να έρθει μέσα από μια ευρείας κλίμακας κλήση και δράση».
Ο RABBI MOSHE Silberschein, ένα καθηγητής της ραβινικής φιλολογίας στο Κολέγιο της Εβραϊκής Ένωσης (Hebrew Union College), επιβεβαιώνει τις εκπαιδευτικές προσπάθειες του Ινστιτούτου του Ναού.
«Νομίζω ότι το Ινστιτούτο έχει εκπαιδευτική αξία, βοηθά τα παιδιά να δουν με τα μάτια τους αυτά που διαβάζουν σχετικά μέσα στη Βίβλο και τις παραδόσεις (Mishna). Έχει αξία γιατί τα βοηθάει στην οπτικοποίηση της Θείας λειτουργίας κατά την περίοδο του 2ου Ναού στην Ιουδαϊκή ιστορία.»
Εντούτοις, ο Silberschein έχει κάποιες ανησυχίες σχετικά με το ινστιτούτο «από τη στιγμή που το ινστιτούτο πάει πέρα από τη διδαχή της ιστορίας, της κληρονομιάς και των ιερών κειμένων και αρχίζει να μιλά για το κτίσιμο του 3ου Ναού».
«Αν, για παράδειγμα, αν ερχόταν μια μπουλντόζα για να ανοίξει δρόμο για το κρίσιμο του 3ου Ναού, αυτό θα ήταν ισοδύναμο με την έναρξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου», λέει.
Εντούτοις, ο Silberschein έχει κάποιες ανησυχίες σχετικά με το ινστιτούτο «από τη στιγμή που το ινστιτούτο πάει πέρα από τη διδαχή της ιστορίας, της κληρονομιάς και των ιερών κειμένων και αρχίζει να μιλά για το κτίσιμο του 3ου Ναού».«Αν, για παράδειγμα, αν ερχόταν μια μπουλντόζα για να ανοίξει δρόμο για το κρίσιμο του 3ου Ναού, αυτό θα ήταν ισοδύναμο με την έναρξη του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου», λέει.
«Αυτό δεν αποτελεί αίσιο τρόπο για την εκπλήρωση του εδαφίου της Βίβλου στο 56ο κεφάλαιο του Ησαΐα που λέει «ο οίκος μου θα ονομαστεί οίκος προσευχής για όλα τα έθνη».
Ο Rabbi David Forman, πρώην διευθυντής του Ισραηλινού γραφείου της Ένωσης για την αναμόρφωση του Ιουδαϊσμού, επίσης έχει επιφυλάξεις σχετικά με τους στόχους του Ινστιτούτου του Ναού.
"Είμαι ενάντια για δύο λόγους: ο ένας είναι καθαρά ιδεολογικός/ θεολογικός και ο άλλος είναι πρακτικός/ πολιτικός", λέει ο Forman. "Καταρχήν, η ανακατασκευή του Ναού θα μας ωθούσε πίσω στην εποχή που η έκφραση της λατρείας προς το Θεό εκδηλωνόταν μέσα από θυσίες. Σύμφωνα με την παράδοσή μας, όταν ο Ναός καταστράφηκε, η αντίληψη της θυσίας πέρασε παράπλευρα και στην ραβινική περίοδο, μια νέα μορφή λατρείας δημιουργήθηκε –η προσευχή- που φαίνεται να είναι πολύ πιο πολιτισμένος τρόπος για να ζητήσεις, να δοξάσεις, να ευχαριστήσεις και να προσευχηθείς στο Θεό".
Έπειτα, το να ξανακτιστεί ο Ναός θα ήταν φοβερά διασπαστικό για τους συναισθηματικούς δεσμούς που έχουν οι τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός – Μουσουλμανισμός- Χριστιανισμός) με την Ιερουσαλήμ, την άγια πόλη και το να την άλλαζε κανείς μαζί με τα ιερά σημεία λατρείας της θα σήμαινε, όχι απλά μια τοπική ανάφλεξη, αλλά μια πολύ ευρύτερη, με δεδομένη την ένταση που υπάρχει», εξηγεί, και προσθέτει ότι «θα επιδείνωνε μια ήδη ευαίσθητη κατάσταση, θα ενέπλεκε την παγκόσμια κοινότητα και πάντως σίγουρα την Ισλαμική».
0 σχόλια