Καμία πρόθεση αν διασώσει τους Ρώσους δισεκατομμυριούχους οι οποίοι ενδεχομένως πληγούν από τις κυρώσεις που φέρεται να σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αποτέλεσμα της προσάρτησης της Κριμαίας απηύθυνε ο Ρώσος ηγέτης, Βλαντιμίρ Πούτιν.
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Με πρωτοφανούς σκληρότητας φρασεολογία, τόσο αυτός όσο και ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσίας, κάλεσε τους μεγιστάνες του χρήματος να φέρουν την έδρα των επιχειρήσεών τους στη Ρωσία και να πληρώνουν φόρους στη «μητέρα πατρίδα».
Τα λόγια αυτά, καλό θα ήταν να τα ακούσει η ελληνική πλευρά, όπου όσοι προσποιούνται ότι δεν γνωρίζουν για το «σύστημα» και την κρατικοδίαιτη «ολιγαρχία», κοροϊδεύουν την ελληνική κοινωνία. Όχι ότι ο Πούτιν δεν έχει δημιουργήσει τη δική του περιουσία ή ότι δεν επιδιώκει να ενισχύσει το προφίλ του φιλολαϊκού ηγέτη. Ας μείνουμε στην κυριολεξία των λόγων του.
Εάν «αγοράσω» ένα περιουσιακό στοιχείο δέκα φορές κάτω (τα νούμερα ενδεικτικά) από την πραγματική του τιμή, εκμεταλλευόμενος την εικονική πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί λόγω της κρίσης, όταν πας μετά στην τράπεζα μπορείς να εξασφαλίσεις κολοσσιαία δάνεια από τον διεθνή χρηματοοικονομικό τομέα με «εμπράγματη εγγύηση» (ως collateral), αφού ο τομέας αυτός γνωρίζει καλά τις πραγματικές κρυμμένες υπεραξίες.
Ο ευεργετημένος κρατικοδίαιτος όμως, με τα λεφτά αυτά στην τσέπη, μπορεί στη συνέχεια να παριστάνει και τον εθνικό ευεργέτη. Ελπίζουμε να καταλαβαίνει ο Αντ. Σαμαράς και ο κάθε επίδοξος Σαμαράς, ότι εάν τέτοιες λογικές δεν εκλείψουν, δεν πρόκειται η χώρα να σταθεί πραγματικά στα πόδια της.
Από τη μία πλευρά έχει ο Έλληνας πολίτης τη γνωστή εμετική κατάσταση με ένα μικρό αριθμό «προυχόντων» να νέμονται τον πλούτο μεταξύ τους, έστω κι αν δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για τους «κολίγους» που θα εργάζονται για ένα κομμάτι ψωμί.
Από την άλλη, έχει να αντιμετωπίσει την αφασία και την ουτοπία, όλων όσοι τους φταίει το «διεθνές σύστημα» και ο «καπιταλισμός», όχι η ληστρική κακοποιημένη του εκδοχή που βλέπουμε στην Ελλάδα. Και υπόσχονται γενικώς και αορίστως «ανατροπές».
Το μόνο που ακούς είναι η λέξη «Μνημόνιο», αφού είτε από αγραμματοσύνη είτε από σκοπιμότητα είτε από συνδυασμό των ανωτέρω, αφήνουν να εννοηθεί ότι αν δεν υπήρχε, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα είχαν τσακιστεί… Άλλη εκδοχή του «λεφτά υπάρχουν».
Ναι, υπάρχουν, πρόσβαση σε αυτά δεν έχουμε και ούτε θα αποκτήσουμε ποτέ, όταν οι μεν φρόντισαν γι’ αυτό και οι δε, «τσουβαλιάζουν» τους πάντες, θεωρώντας ότι θα μπουν «συνεταίροι» στον κάθε επιχειρηματία, μόνο στα κέρδη φυσικά, όχι στο ρίσκο και τις απώλειες.
Όσο δεν μπορεί η χώρα να βρει ισορροπία και να κινηθεί μέσα στα όρια της λογικής η ελληνική κοινωνία και η πολιτική τάξη, πραγματική «ανάσταση» δεν θα δούμε…
0 σχόλια