Συγκεκριμένα, πρόκειται για υβριδικούς μικροοργανισμούς, οι οποίοι αποτελούνται από μεταλλικά τμήματα και σπερματικά κύτταρα ταύρου και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη «στοχευμένη» γονιμοποίηση ωαρίων ή «παράδοση» φαρμάκων, καθώς είναι «τηλεκατευθυνόμενοι».
Σύμφωνα με δημοσίευμα του New Scientist, ο Όλιβερ Σμιντ και οι συνάδελφοί του στο ινστιτούτο χρησιμοποιούν τους μικρούς μαγνητικούς σωλήνες που περιέχονται στο «πακέτο» ως μέσα χειρισμού/ κατεύθυνσης των «βιορομπότ». Μέχρι τώρα, ο έλεγχος ενός μεμονωμένου κυττάρου το οποίο κινείται προς το ωάριο ήταν εξαιρετικά δύσκολος έως αδύνατος, με επιστήμονες να έχουν καταφέρει να φτάσουν ως το σημείο να «πείσουν» ομάδες κυττάρων να «συνεργαστούν», μέσω της χρήσης χημικών και μαγνητικών πεδίων.
Το συγκεκριμένο «υβριδικό» σπερματοζωάριο φέρει μικροσκοπικούς νανοσωλήνες μήκους 50 microns και διαμέτρου 5-8, από νανοσωματίδια σιδήρου και τιτανίου. Ειδικότερα, οι ερευνητές τοποθέτησαν τους νανοσωλήνες σε υγρό το οποίο περιείχε σπέρμα ταύρου, με αποτέλεσμα την ενσωμάτωσή τους σε σπερματοζωάρια, καλύπτοντας την «κεφαλή» και αφήνοντας «ελεύθερα» τα τμήματα τα οποία έχουν να κάνουν με την προώθησή τους μέσα στο υγρό.
ΠΗΓΗ: naftemporiki
0 σχόλια