Δοῦλοι στὸν βωμὸ τῆς μόδας.

Για να μη κάνετε παλι τον κόπο να με ρωτάτε γιατί ΔΕΝ ψωνιζω από τα κλασσικά brands, που για κάποιο λόγο θα έπρεπε, (θα προσθέσω τα γνωστά pull n bear, zara, κτλ που ράβουν σε καράβια με παιδικά χεράκια) και προτιμώ μικρές βιοτεχνίες από εδώω, ατελιέ απὀ εδώ και ανθρώπους ενήλικες με μεράκι για την τέχνη τους και αξιόλογη δουλειά.
Πάρτε κανενα μπλουζάκι με 7 ευρώ τώρα και κοιμηθείτε όμορφες.
Στα χαλάσματα του Rana Plaza, βρέθηκαν ετικέτες των παρακάτω brands:

Adler Modemärkte, Ascena Retail, Auchan, Benetton, Bonmarché, Camaïeu, Carrefour, Cato Fashions, The Children’s Place, El Corte Inglés, Inditex, J.C. Penney, Joe Fresh, KiK, LPP S.A, Mango, Manifattura Corona, Mascot, Matalan, N Bown Group, NKD, Premiere Clothing, Primark, PWT, Walmart, Yes Zee.
Ἄννα Λιάκου
(Ἀπὸ Εὐστρατία Σουραβλᾶ)

Το θανατηφόρο τίμημα της μόδας: Εκείνοι που σκοτώνονται καθημερινά για να ντυνόμαστε εμείς

Δείτε ένα συγκλονιστικό φωτορεπορτάζ που σοκάρει και προβληματίζει για το πώς λειτουργεί ο κόσμος της μόδας πίσω από τις κάμερες και τα φώτα. ΠΡΟΣΟΧΗ, ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ (Vid)

Πίσω από τα φλας των φωτογράφων, τις επιδείξεις, τις κάμερες και τα φώτα, υπάρχει ένας άλλος κόσμος.

Το πραγματικό πρόσωπο της μόδας είναι αρκετές φορές πολύ πιο σκληρό σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο.

Ήταν 24 Απριλίου 2013 όταν το οκταόροφο εργοστάσιο υφασμάτων Rana Plaza στη Ντάκα του Μπαγκλαντές, κατέρρευσε με τελικό απολογισμό πάνω από 1.100 νεκρούς και 2.500 τραυματίες. Τα περισσότερα θύματα ήταν γυναίκες.

Πρόκειται για το πιο θανατηφόρο δυστύχημα εργοστασίου υφαντουργίας στην ιστορία. Οι New York Times ετοίμασαν ένα αποκαλυπτικό και συγκλονιστικό μίνι ντοκιμαντέρ που περιλαμβάνει φωτογραφίες και μαρτυρίες από το δυστύχημα.

Στο κτίριο του Rana Plaza στεγάζονταν και διαμερίσματα, μία τράπεζα και εμπορικά καταστήματα. Η διαφορά είναι ότι η τράπεζα και τα περισσότερα καταστήματα έκλεισαν αμέσως μετά την αναφορά ρωγμών που είχαν παρατηρηθεί στο κτίριο. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι και ιδιοκτήτες των εργοστασίων υφαντουργίας αγνόησαν κάθε προειδοποίηση.

Οι εργαζόμενοι διατάχθηκαν να εκτελέσουν τις εργασίες τους κανονικά. Το κτίριο κατέρρευσε σε ώρα αιχμής οδηγώντας στον θάνατο εκατοντάδες ανθρώπους.

Στα χαλάσματα του Rana Plaza, βρέθηκαν ετικέτες των παρακάτω brands:

Πρόκειται για το πλέον πολύνεκρο δυστύχημα στο Μπαγκλαντές, όπου χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες για να παράγουν προϊόντα που πωλούνται στον δυτικό κόσμο.

Οι περισσότεροι εργαζόμενοι στη βιομηχανία των ρούχων αμείβονται με 51 δολάρια το μήνα. Πάνω από 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι της χώρας εργάζονται σε αυτόν τον κλάδο, με το 80% να είναι γυναίκες.

Τον Νοέμβριο του 2013 112 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε πυρκαγιά. Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, το εργοστάσιο στο οποίο εργάζονταν δεν διέθετε εξόδους κινδύνου. Τα περισσότερα εργοστάσια στο Μπαγκλαντές, δεν πληρούν τους κανόνες ασφαλείας.

Αυτή τη στιγμή το Μπαγκλαντές είναι η δεύτερη δύναμη στον κόσμο στις εξαγωγές ρούχων, πίσω από την Κίνα, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου. Εντυπωσιακό στοιχείο για μία χώρα η οποία αρχικά δεν διέθετε δύο βασικά στοιχεία για την ανάπτυξη μιας τέτοιας βιομηχανία: πρώτη ύλη και εξοπλισμό. Η αρχή έγινε το 1978, με την αποστολή 10.000 ανδρικών T-shirt αξίας 13 εκ. φράγκα σε γαλλική εταιρεία.

Την επόμενη χρονιά έκανε την εμφάνισή του στην αγορά του Μπαγκλαντές το πρώτο εργοστάσιο ρουχισμού με προσανατολισμό στις εξαγωγές.

Έπειτα από μία εξαετία, είχαν φτάσει τα 587. Το 1999, με την “άφιξη” των διεθνών εταιρειών, ο αριθμός τους εκτινάχθηκε στα 2.900. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν στη χώρα περισσότερα από 5.500 εργοστάσια κατασκευής ρούχων, 1.700 δημιουργίας πλεκτών και 1.300 κλωστοϋφαντουργεία. Το 60% της παραγωγής τους διατίθεται στην Ευρώπη, το 23% στις ΗΠΑ και το 4,8% στον Καναδά. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως η συνεισφορά του συγκεκριμένου κλάδου στις εξαγωγές του Μπαγκλαντές αυξήθηκε από το 3,9% που ίσχυε το 1983 σε 80% σήμερα.

Με αντίστοιχο ρυθμό αυξήθηκαν και τα κέρδη που άφηνε αυτή η βιομηχανία. Από τα 15,6 δισεκατομμύρια κατά το διάστημα 2010-2011, σε περισσότερα από 20 δισ. την τελευταία διετία και με την προοπτική να φτάσουν τα 36 δισ. έως το 2020. Σε αυτό το ρυθμό ανάπτυξης έπαιξε βέβαια καταλυτικό ρόλο η συνεργασία με τις διεθνείς εταιρείες. Η τακτική τους δεν είναι καινούρια: αναζήτηση φθηνών εργατικών χεριών. Στράφηκαν στις Φιλιππίνες, τη Ν. Κορέα, την Κίνα και ακολούθησε το Μπαγκλαντές.

Στην ευρωπαϊκή αγορά καταλήγει το 60% των κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων που παράγονται στο Μπαγκλαντές και η τάση είναι ανοδική:

8 δισεκατομμύρια ευρώ δαπανήθηκαν το 2011, ενώ το 2012 το πόσο ανήλθε στα 8.6 δισεκατομμύρια.

Οι κύριες αγορές στην Ευρώπη είναι η Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ισπανία και η Γαλλία.

Η προτίμηση της Ευρώπης στα ρούχα που παράγονται στο Μπαγκλαντές δεν είναι τυχαία. Η χώρα έχει συνάψει οικονομική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση, γι’ αυτό και οι αναλυτές εκτιμούν πως η Ευρώπη έχει ευθύνη για την κατάσταση στο Μπαγκλαντές.

Οι Βρυξέλλες έχουν ζητήσει από το Μπαγκλαντές να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας αυτών των ανθρώπων, όμως μέχρι σήμερα τίποτα δεν έχει γίνει.

filonoi

news247